Gijs van Opstal - 10 / May / 2024
Verliefd worden is fijn maar niet als liefdesverdriet gegarandeerd is.
Wijnliefhebbers worden verliefd op wijn. Maar gezien de veranderingen in de wijnwereld duurt dat gevoel niet lang meer. Willen we verliefd blijven, moet er wat veranderen!
Wijndrinkers en wijnliefhebbers
Het verschil tussen een wijndrinker en een wijnliefhebber is dat een wijnliefhebber ooit een wijn heeft gedronken waar hij of zij verliefd op is geworden. Heel veel verstand van chemische reacties in het brein heb ik niet, maar verliefd worden op een voorwerp lijkt me zeer onwaarschijnlijk. Ik geloof dat een wijnliefhebber niet verliefd wordt op een wijn maar op het verhaal van die wijn, verteld door de wijnboer. Een kleurrijk verhaal over de druif, de wijnstokken, het terroir, de regio, de naam van de wijn, de historie van het wijnhuis, de familiestamboom, de handmatige oogst, hoe opa en kleinzoon zij aan zij helpen bij de oogst en nog veel meer geweldige dingen die een wijn veel meer maken dan een fles druivensap.
Hernieuwde liefde
Afgelopen week werd ik weer opnieuw verliefd op wijn. Met ouders woonachtig in het wijnwalhalla Piemonte was het eigenlijk schandalig dat ik al meer dan een jaar geen voet in de wijngaard had gezet, maar ik had nog geen 5 minuten in de wijnkelder van buurman Matteo Poggio nodig om die verliefdheid te voelen. Verliefdheid maar ook al vroegtijdig liefdesverdriet vanwege de veranderende wijnwereld.
Matteo had ik al anderhalf jaar niet gezien en sindsdien is er veel veranderd voor hem. We spreken elkaar wekelijks per mail of telefoon, maar minder uitvoerig dan met een mooi glas wijn daarbij. De wijnwereld is aan het veranderen, en voor kleine (figuurlijk én letterlijk) producenten als Matteo niet bepaald in de juiste richting. De impact van klimaatverandering en toegenomen productie- en distributiekosten is groot. Dat legt gelijk twee problemen bloot.
Allereerst is Matteo te bescheiden en vindt hij het lastig om de kostentoename door te berekenen in zijn prijzen. Net als Matteo zie ik dat de meeste wijnboeren te ‘lief’ zijn en eerder zelf wat inleveren in de marge dan dat ze klanten mogelijk afschrikken door deze uiterst logische en schappelijke prijsverhoging. Dat is problematisch maar ook logisch gekeken naar het tweede, veel grotere probleem. Wijnmakers zijn jarenlang volledig gek gemaakt door importeurs en tussenpartijen. Importeurs bepalen nog steeds grotendeels de markt en hebben de machtspositie om de inkoopprijzen heel ver naar beneden te drijven. Gaat een wijnboer niet laag genoeg, dan gaan ze naar de buurman: de massaproducent.
Het is ook liefde voor de kleine wijnboer die de lancering van ONWINE teweeg heeft gebracht. Liefde in combinatie met frustratie. Frustratie over hoe de wijnwereld werkt en hoe deze alles behalve ingericht is ten behoeve van de kleine wijnboer. Zo staat de kersverse wijnliefhebber (voorheen bekend als wijndrinker) een serieus portie liefdesverdriet te wachten bij thuiskomst van de lokale wijnboer. Dankzij fiscale en logistieke drempels was de wijn van diezelfde boer met geen mogelijkheid in Nederland te verkrijgen. Dat probleem konden we met ONWINE oplossen en nu drie jaar verder zien we dat steeds meer wijnliefhebbers en wijnboeren begrijpen waarom dat nodig is.
De toekomst van de kleine wijnboer
Matteo maakte zich duidelijk zorgen. Zorgen over de ontwikkelingen in de wijnwereld waar massaproducenten aanzienlijk minder last ervaren van de toegenomen kosten en dus indirect over het voortbestaan van het familiebedrijf dat hij 20 jaar geleden van zijn vader heeft overgenomen. Ondanks zijn zorgen is en blijft Matteo positief en vrolijk. Hij is, buiten een bijzonder kundige wijnmaker, een wijnboer waar je binnen no-time helemaal dol op wordt. Zijn verhalen en kennis deelt hij maar al te graag en dat heeft de afgelopen jaren tot een hele trouwe fanbase van klanten geleverd.
Op de dag dat ik langskwam was het dan ook niet toevallig dat er die dag 5 bestellingen opgehaald werden van wijnliefhebbers uit Nederland, België en Duitsland.
De afgelopen jaren heeft Matteo in zijn wijnkelder als een ware cupido tientallen klanten liefhebber gemaakt van zijn wijnen en de impact van ONWINE op Azienda Agricola Poggio is groot. Omdat hij zelf z’n prijzen bepaalt en dus een eerlijke prijs krijgt voor z’n wijn en omdat hij onderhand al bijna 10% van zijn jaarlijkse productie via het platform verkoopt. Zonder die verkoop had het probleem van Matteo velen malen groter geweest.
Er zijn honderden, zo niet duizenden, wijnboeren in de wereld die met een imposante paringsdans een importeur proberen te verleiden om hen te verkiezen. Daar moeten ze veel geld voor inleveren en het is dan ook niet om een relatie op te bouwen maar om simpelweg het hoofd boven water te houden in de huidige wijnwereld. Dat is jarenlang enigszins gelukt maar nu de prijzen omhoog schieten en de importeur sneller buitenechtelijk wijn koopt voor een paar cent goedkoper begint het desastreuze gevolgen te hebben. Het voortbestaan van de kleine wijnboer is niet meer gegarandeerd. Als die ontwikkeling zich voortzet krijgen wij wijnliefhebbers een nóg kleurlozere massawijnmarkt en wordt ons de mogelijkheid om 's zomers verliefd te worden ontnomen.
Ik werd verliefd door mijn bezoek aan Matteo, toch fietste ik met pijn in mijn buik naar huis. Niet vanwege de fladderende vlinders maar vanwege de knoop in mijn maag.
