Wijnwereldverbeteraar Margreet op bezoek bij Garitina

Ik ben met vakantie in dePiemonte, voor de natuur, de fantastische espresso’s op elke hoek van de straat, het heerlijke eten, maar vooral voor de Barbera wijnen. Mijn vakantiehuis staat in het hart van de Alto Monferrato regio. Hier gedijt de Barbera op zijn best. Vandaar dat deze druif in 2014 geheel terecht de status DOCG kreeg.

Ik kijk uit op een heuvel met vijftig tinten groen, enkele huizen en op de achtergrond de witte toppen van de Alpen. Ongelofelijk dat je zo ver kunt kijken.

Om de hoek is Cascina Garitina, een bekende naam voor mij. Als piepkleine mede-investeerder van Onwine weet ik dat deze wijnen via het platform verkocht worden. De verhuurder van mijn vakantiehuis vertelt mij dat eigenaar Gianluca zijn neef is en dat hij faam geniet in de regio, omdat hij heel actief bezig is met de ontwikkeling van de Barbera druif.

Daar moet ik meer van weten en de volgende ochtend fiets ik het erf op van Cascina Garitina. Gianluca ziet me aankomen, veegt zijn bezwete hoofd schoon en loopt met een ferme stap op me af. Excuses dat ik er zo verhit uitzie, maar we zijn de wijngaard achter ons huis opnieuw aan het beplanten. Oude rassen eruit, Barbera erin. Het is een hele klus in de hete juni-zon.

Hij loodst me gelijk mee naar het proeflokaal en staat al met een fles in de hand. ‘Ik neem aan dat u wat wilt proeven?’ Voor ik het weet, staan er 4 glazen voor mijn neus. Wat een geluk, hij laat me de verschillen van zijn assortiment Barberawijnen proeven.

De proeverij

We starten met de Garitta Barbera d’Asti DOCG. Veel frisheid en zuur in het glas. Dat is knap, als je bedenkt dat het alcoholpercentage tegen de 15% is. Dan verwacht je een loggere wijn, maar het tegendeel is het geval. Gianluca vertelt dat hij merkt dat het klimaat aan het veranderen is en dat de druiven enorm veel suiker produceren de laatste jaren. De fermentatie duurt ongeveer 3 weken. De wijn gaat daarna zo’n 6 maanden op stalen vaten, volledig temperatuur gestuurd. Daarna wordt de wijn gebotteld.

Vol enthousiasme laat hij ook de Caranti Barbera d’Asti Superiore DOCG proeven. Deze wordt op dezelfde manier gevinificeerd, maar wordt daarna een jaar op grote houten vaten gerijpt. Na deze houtrijping wordt de wijn geblend in stalen vaten, waarna de botteling plaatsvindt. Ik zie en proef het verschil wat houtlagering met de Barbera doet.

Paradepaardjes proeven

Ik mag nog niet gaan. Alessandra schuift aan en zij laat mij een van de paradepaardjes van het huis proeven: de CEC Nizza DOCG. De DOCG-regeling voor wijnen die het predicaat Nizza mogen dragen, is heel streng. Zo mogen alleen druiven van de Zuid-Zuidoost hellingen met een zeer lage opbrengst gebruikt worden voor deze wijn. De fermentatie en vinificatie is hetzelfde als bij de andere wijnen, maar de houtlagering is veel langer (circa 20 maanden) en het aandeel nieuw hout is veel groter dan bij de Caranti. Dit resulteert in een uitzonderlijk gebalanceerde wijn, met zachte tannines. Ik heb een wijn uit 2021 geproefd. Deze was eigenlijk nog aan de jonge kant. De wijn kan rustig nog enkele jaren op fles blijven liggen voordat hij volledig op dronk is. Alessandra vertelde me dat deze wijn rustig 20 jaar bewaard kan worden, maar ja, wie wil dat nou.

Zoals ik al aangaf is Cascina Garitina actief op zoek naar vernieuwing. Zo ook met de botteling van de flessen. Italianen houden van traditie, zo zweren ze bij een kurk op de fles. De meeste Italiaanse wijnboeren dichten hun flessen met een kurk, omdat ze vinden dat dat de beste methode is. Kurk laat minimaal lucht door en dat is goed voor de ontwikkeling van de wijn. Maar Gianluca laat mij zien dat dat ook prima kan met een schroefdop. In de dop zit een tussenlaagje dat hetzelfde effect bereikt als een kurk: luchtdoorlating. Het voordeel van een schroefdop is, dat de mate van luchtdoorlating gereguleerd kan worden door het type tussenlaag. Zo kan de wijnboer bepalen of hij geen, minder of meer doorlating wil.

Blog gaat verder onder het blok

Meer over wijn lezen? Ontvang onze nieuwsbrief!

En net als ik weer op mijn fiets wil stappen, laat Alessandra mij iets compleet anders proeven. Geen Barbera, maar een Brachetto DOCG. Deze zoete wijn met een bubbel heeft een alcoholgehalte van slechts 5,5%. Ik houd eigenlijk helemaal niet van dit type wijn, maar ik laat me toch een slok inschenken. Wat een verrassing. Helemaal niet zo zoet als ik van een Brachetto gewend ben en heerlijk fris. Ik besluit een fles mee te nemen en een glas aan het begin van de avond te drinken als aperitief op de Big Bench die in hun wijngaard staat. In deze streek vind je overal deze reuzenbanken. Meestal bovenop de heuvel van een wijngaard, met fantastisch uitzicht.

Ik weet niet of het aan de entourage en mijn vakantiestemming ligt, maar deze wijn is echt heerlijk. Ik zie mezelf ook wel met zo’n glas in mijn eigen tuin zitten.

Gelukkig kan ik deze wijn bij Onwine bestellen, want een paar doosjes vanuit hier meenemen achterop mijn fiets, is geen optie.

Bij ONWINE bestel je direct bij de wijnboer

Nu besef ik weer hoe leuk het is om ‘mede-investeerder’ te zijn van Onwine. Ik voel me zelfs een beetje trots om deelgenoot te zijn. Het platform biedt wijnen aan van kleine wijnboeren, die ambachtelijk en vernieuwend werken, maar die te klein zijn om te exporteren aan de bekende importeurs. Dit soort wijnboeren maken de wijnwereld mooier en daar wil ik graag bij betrokken blijven en mijn bijdrage aan leveren.